પાગલપન

કેમ રચું હું કવિતા આજે,
ખૂટી પડયા છે શબ્દો મારા,
અટવાઈ તારી યાદોમાં એવી કે,

રહી ગયા તમામ મારા કાગળ કોરા.

દિવસ પણ સૂની રાત પણ સૂની,
થંભી ગયા છે શ્વાસોશ્વાસ જાણે મારા,
પડી રહ્યા છે પડઘા જ કાને,
ખાલી થઈ ગઈ છે સભા સાવ મારી.

ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડીને હું થાકી,
સુકાઈ ગઈ છે અશ્રુની ધાર મારી,
તૂટ્યા સપના છૂટ્યો સાથ,
બેહાલ થઈ છે જીંદગી મારી.

પાગલ બનીને ભટકુ હું એવી,
બસ વાંચીલે હવે વ્યથા તું મારી,
અંતિમ ઇચ્છા આ ઘાયલ દિલની,
કાશ પીગળી જાય મનની ડોર તારી.

Share this:

22 thoughts on “પાગલપન”

Leave a Reply to RajeshCancel reply