શબ્દોમાં જાણે તું જ હોય,
ને મારા સૂરોમાં તું સંભળાય..
આંખો ખુલી હોય કે બંધ,
સપના મને તારા જ દેખાય..
કવિતા લખું કે પછી વાંચુ,
મારા મુખ પર બસ તું જ મલકાય..
કેટલુંય વ્યસ્ત રહું રોજ,
પણ આસપાસ મને તું જ દેખાય..
પ્રેમ થોડો પાગલ હોય,
એવો છે એકાંતમાં પણ લખાય..
લાખો આવે ને જાય,
નજરોમાં મારી બસ તું જ હરખાય..
વાતચીત કદાચ થોડી ઓછી થાય,
અનકહયા શબ્દો પણ એકબીજાને સંભળાય..
તારી સાથે ગાંઠ કઈ છે એવી,
જે કદી પણ છોડે ના છોડાય..
લગ્ન પછી પણ છે તું સાથે મારી,
દિલની ગહેરાઈથી, તું રહેશે હંમેશા અમારી..
મા દીકરી ને સખી પણ,
ઘણીવાર બની છે ટીચર પણ તું મારી…
સાથે કામ કરી સાથે હસીએ કે ઝઘડીોએ,
મૂંઝાવું જો રસ્તે હાથ પકડીને ચાલે છે મારી..
ભાઈની લાડલી ને રિષની જાન,
અભિમાન છે તું પરિવારના અમારી..
તું છે મારી ખુશી મારું શાન,
શ્વાસોશ્વાસની નળી છે તું અમારી..
પ્રીત,પાંચની હોય કે પચ્ચીસની,
રહેશે હંમેશા દિલમાં તું અમારી..
કાલને ભૂલી આજનો વિચાર કર,
મનને મનાવીને બસ સત્યનો સ્વીકાર કર.
ચઢાવ-ઉતાર તો આવે જીવનમાં,
રોજ એક નવી પરીક્ષાનો સામનો કર.
ભમતા ભટકતા લાચાર આ મનને,
ઘડીભર એકાંતમાં લાવી શાંત કર.
વીંટાળાયેલી ઘણી ગાંઠો છે અહીં,
એને ખોલવાની મહેનત ન કર.
જ્યાં તારી કિંમત દેખાતી નથી,
બસ એ રસ્તે હવે જવાનું બંધ કર.
લાગણીઓથી ભરપૂર છે તારું હૃદય,
પ્રેમની શરૂઆત બસ તું પોતાનાથી કર.
હમણાંથી જાણે કંઈક લખાતું નથી,
ખુદને જાણે મળાતું નથી..
આગળ પહોંચવાની દોડમાં,
થોડું કેમ અટકાતું નથી?
સુખ દુઃખની વાતો ઘણીએ કરવી છે,
પણ મિત્રોને મળાતુ નથી..
ફોનને થોડો આરામ લેવાનું કીધું,
પણ ઇન્ટરનેટ વગર હવે રહેવાતું નથી..
સમજ અંદરથી ઘણી પડે છે,
પણ મનને જાણે સમજવું જ નથી..
નીકી,અંતરમાં અનકહી ઘણી વાતો છે,
કેમ હવે પોતાના ને જ કંઈ કહેવાતું નથી.
સપનાઓ હું રોજ જોતી જાઉં છું,
ને પૂરા કરવા આગળ વધતી જાઉં છું .
સરળ હંમેશા કંઈ મળતું નથી,
અઘરા રસ્તાઓ વટાવતી જાઉં છું .
કોઈની સાથે હાર જીત નથી હવે,
બસ રોજ ખુદમાં જ બદલાવ કરતી જાંઉ છું.
પ્રશંસા કરે કોઈ કે ના કરે હવે,
રોજ પોતાને જ સાબાસી આપતી જાઉં છું.
મહેનત કરતા કરતા જ્યારે થાકું,
શાંત થઈ જીવનને પણ માની જાંઉ છું.
નીકી, પ્રારબ્ધ અને પુરુષાર્થ બંને ખૂબ જરૂરી છે,
એજ સમજને દિલમાં ગાંઠ કરતી જાંઉ છું.
છોડીને જૂના ઘાવ તું જો,
ને રાખીલે હાથમાં સુખના ભાવ જો..
ભૂલીને થયેલી ભૂલને તું જો,
માંગીને માફી જીવનની સુગંધ જો..
હવા સાથે ઉડી જશે બધા દર્દ તું જો,
હૃદયમાં હશે આશા ના કિરણ જો..
રડવાનું છોડી થોડું હસીને તું જો,
દરેક પળમાં હંમેશા નવા સપનાને જો..
નીકી,જિંદગીની આજ તો છે મજા,
છોડીને મનમાં બાંધેલી ગાંઠો જો..
જીવન શું છે, વિચાર કરાવે,
હર્ષ અને દુઃખનો સ્વીકાર કરાવે.
ક્યારેક હસાવે, ક્યારેક રડાવે,
પડીએ ત્યારે ફરી ઉભા કરાવે.
સુખ-દુઃખના બધાં રંગો બતાવે,
અને સમય સાથે બધું ભૂલાવે.
સાચો આનંદ જ્યાં પ્રેમ ધરાવે,
સુખની ચાવી સ્વીકારથી આવે.
સફળતા-અસફળતા બધું બતાવે,
મન શાંત રહે ત્યારે ખુશી અનુભવાવે.
સંબંધો બધા સાફ નથી હોતા,
કોણ જાણે, ગમતા નથી હોતા…
શબ્દોમાં ભરપૂર મીઠાશ,
પણ મનથી સાચા નથી હોતા…
જ્યાં સુધી કામ, ત્યાં સુધી સાથ,
કેમ નિસ્વાર્થ નથી હોતા…
કેટલીય રમતો રમતા,
પણ ક્યારેય જીતતા નથી હોતા…
મળે તો પણ ખોટું બોલતા,
એમાં ક્યારેય વિશ્વાસ નથી હોતા…
ખોટા સંબંધો કંઈક આવા જ હોય,
લાગણીવાળા ક્યારેય નથી હોતા…
