કોયલ નો મીઠો કલરવને
સાથે વાત તો ચાર વાગ્યાનો ઘંટ યાદ આવશે!
નાસ્તાની ડીશ લઈને
દિવાલ પર લખેલો 107 નંબર યાદ આવશે!
ચાલતા ચાલતા સવારના
સંભળાતા ગુરુજીના દુહા યાદ આવશે!
મૌન લઈને જેની સાથે રહી
એ સૌના ચહેરા યાદ આવશે!
100 જણા મળીને ધ્યાનમાં કલાકો બેસતા
ને વળી જે ઉર્જા મળતી ખૂબ યાદ આવશે!
આ વીતેલા દસ દિવસની તમામ વાતો
ને ગુરુજીના પ્રવચન યાદ આવશે!
મારા જ મન સાથે વિતાવેલો સમય
એને એકાગ્ર કરવાના પ્રયત્નો યાદ આવશે!
ખાલી હાથે ગઈ હતી
કેટલું જ્ઞાન લઈને આવી મને ખૂબ યાદ આવશે
મને ખૂબ યાદ આવશે !
જેમ જેમ દિવસ નજીક આવે છે થોડી ગભરાટ તો સાચે થાય છે. 25-Apr-2023 થી 6-May-2023 વીપાસના માટે જઈ રહી છું. મારી ઘણી બધી ઓળખીતી વ્યક્તિઓએ ઘણી બધી વાર વીપાસના કરી છે ,પણ મારા માટે તો આ પહેલી વાર છે. 10 મિનિટ, 30 મિનિટ, એક કલાક અને ક્યારેક ચાર કલાકના ધ્યાન કર્યા છે, પણ 10 દિવસ થોડું અઘરું લાગી રહ્યું છે.
થોડા પ્રશ્નો મગજમાં વારંવાર આવ્યા કરે છે, હું કેવી રીતે કોઈની સાથે વાત ન કરી શકું? હું મારા ફોનનો ઉપયોગ કરી શકીશ નહીં, ઘરમાં કોઈ ઈમરજન્સી આવશે તો? મને વાંચવાની આદત છે, હવે સૂતા પહેલા હું વાંચ્યા વગર કેવી રીતે ઊંઘીશ? દિવસમાં ત્રણથી ચાર વાર મારા બાળકો મને ફોન કરે છે, તો હું વાત કેવી રીતે કરીશ? હું લખીશ કેવી રીતે ત્યાં તો લખવાની પણ છૂટ નથી. તમે તો ત્યાં કોઈની સાથે eye કોન્ટેક્ટ પણ કરી શકો નહીં.
પહેલા તો ખૂબ સ્ટ્રોંગ હતી પણ હમણાં થોડા વિચારો આવી રહ્યા છે. મારે મારી સાથે એકાંતમાં સમય કાઢવાનો છે. એવું નથી કે એકાંત થી ડર લાગે છે પણ દસ દિવસ થોડું અઘરું લાગે છે. ક્રોધ, શંકા, ઉદાસી, દુઃખ બધી જ વાતોથી દૂર હોઈશ એનો મને આનંદ છે. પ્રયત્ન કરવો તો છે જ, હંમેશા મારા ડર સાથે લડી છું તો આજે આ ડરથી પણ લડીશ અને સફળ થઈશ. મારા દસ દિવસનો અનુભવ ચોક્કસથી તમારી સાથે શેર કરીશ. મને best wishes આપજો કે હું મારી વીપાસના ખૂબ શાંતિથી અને સારી રીતે કરી શકું.
Thank you.
સંબંધો સાચવતા ક્યારેક થાકી જાઉં છું,
બધાને સાચવવામાં ક્યારેય ખુદને ભૂલી જાઉં છું.
માન સન્માન ની વાત નથી અહીંયા,
પણ દિલથી થોડી હારી જાઉં છું.
કેટલુંય એ પણ કરું સારું તમે,
કશેક તો થોડી ખોટી પડી જાઉં છું.
ક્યાં થઈ ભૂલ મારી,
એ વિચારોમાં ઊંઘવાનું ભૂલી જાઉં છું.
ખૂબ પ્રયત્ન કર્યા પછી જ,
ત્યાંથી થોડી ખસી જાઉં છું.
છૂટતી દેખાય છે જ્યારે લાગણીની ગાંઠો,
તો એકલામાં ખૂબ રડી લઉં છું.
મારા હશે તો રહેશે જ,
એમ કહીને દિલને મનાવી લઉં છું.
મારી એક વાત માની લેજે દોસ્ત,
તારા કારણે જ દોસ્તી પર વિશ્વાસ છે દોસ્ત.
ઉજાસ કદાચ ના પણ મળે મને દુનિયામાં,
કાફી છે તારી લાગણીની રોશની બસ દોસ્ત.
પડખે ઉભા હોઈશું હર ક્ષણે એકબીજાની,
આપણા સંબંધમાં આટલું તો પાકું છે દોસ્ત.
નથી મળતા કે નથી કરતા વાત આપણે રોજ,
પણ સમજીએ છીએ દિલથી એકબીજાને દોસ્ત.
છે જિંદગી બસ ચાર દિવસની યાર,
પણ તારી સાથે કંઈક ખાસ ને અલગ છે દોસ્ત.
મને પૂરેપૂરી ખાતરી છે જે મારા જીવનમાં બને છે એ તમારા જીવનમાં પણ બનતું જ હશે ઘણીવાર તમે કેટલું પણ લોકો માટે કે તમારી નજીકની વ્યક્તિ માટે કરો પણ એ બધાને જ્યારે તમે કંઈક નહીં કરો તે પહેલા દેખાશે. ગઈકાલે જ કોઈ મિત્ર સાથે વાત થઈ કે દસ દિવસ સુધી રજાઓમાં બધા મજાથી રહ્યા પણ 11 મા દિવસે કોઈ નાની વાત બની અને એ વીતેલા દસ દિવસ યાદ નહીં રહ્યા બસ એ એક જ દિવસ બધાને યાદ રહ્યો. તમે જ કહો આવી પરિસ્થિતિમાં તમારું મગજની સ્થિતિ કેવી હશે?દરરોજ ગમતી વાનગી બનાવી પણ એકાદ દિવસ તમે તમારું ગમતું બનાવ્યું અને ઘરમાં કોઈ બોલી જાય કે આ કેમ બનાવ્યું તો ?? સવારે ઊઠીને તમે કેટલું બધું કામ કર્યું હોય અને જેવા રસોડામાં પાછા જાઓ કોઈ ઊંચા અવાજે તમે તમારા કરેલા કામમાં કંઈ બોલી જાય તો?? આ બધી નાની નાની બાબતોથી સંબંધો પર મોટી મોટી અસર થાય છે. આપણને થાય છે કે આ વસ્તુ સારી રીતે પણ કહી શક્યું હોત.
બસ ત્યાં જ અટકી જાવ ત્યાંથી કોઈ જવાબ આપ્યા વગર ખસી જાવ અને મૌન લઈ લો. થોડી વાર માટે પરિસ્થિતિ બગડતી અટકી જશે. એમ નથી કહેતી કાંઈ કહેવું ના જોઈએ પણ જ્યારે સમય બરાબર હોય બંને જણા મૂડમાં હોય ત્યારે કહી દેવું,હસીને દિલની વાત. સંબંધ પણ સચવાઈ રહેશે અને મનની શાંતિ પણ.
બાકી વાત વધારીને કોઈ ફાયદો ક્યારે પણ થતો નથી માત્ર નુકસાન જ છે સંબંધો બગડે જ છે માટે મારા અનુભવથી કહું છું કે વાતને વધારવી ના હોય તો મૌન લઈ ત્યાંથી એ સમય માટે ખસી જવું. તમારું શું માનવું છે?
શાહી વગરની પેનને ઘસી ઘસી ને
ફરી એક વાર લખવાનો પ્રયત્ન કર્યો
ભૂલી ગયેલી દરેક વાતોનુ
ફરી એક વાર સ્મરણ કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો
નારાજગી તારી વ્યાજબી દોસ્ત
ફરી એક વાર તને સમજવાનો પ્રયત્ન કર્યો
અઘરુ વળી શું છે આ સંબંધમા
ફરી એક વાર એ વાત પર વિચાર કર્યો
બધુ પડતું મૂકી માફી માંગી
ફરી એક વાર આગળ વધવાનો નિર્ણય કર્યો
હજુ તો રસ્તાના વળાંક સુધી પણ પહોંચી નહોતી
ફરી એક વાર તારો જ પડછાયો સામે મળ્યો
જેના થી દૂર જવાનો પ્રયત્ન કર્યો
ફરી એક વાર એ જ વળી મારા જ ઘરના દરવાજે મળ્યો.
સંબંધોમાં નાની મોટી વાતો તો થયા જ કરે અને જે આપણા હોય એની સાથે જ થાય પણ એ અણબનાવ બન્યા પછી વાંક કોનો છે એ નક્કી કરવામાં જીવન પૂરું કરી દેતા હોઈએ છીએ. આજકાલ આ sorry શબ્દ ખૂબ જ સરળ હોવા છતાં આપણે જલ્દી વાપરી શકતા નથી કારણ એમાં ego નડતો હોય છે.
મારું માનવું છે sorry કહી દેવાથી વાતને ટાળી શકાય છે પણ શું એ વાતનું solution આવી જાય છે? આપણને ઘણીવાર ખબર હોય છે કે ભૂલ મારી છે, ખૂબ મહેનત કરી આપણે માફી માંગી લઈએ પણ શું આપણી ભૂલ એકદમ easily માફ કરવાની તાકાત સામેવાળી વ્યક્તિમાં હોય છે?
ભૂલ કરતા વાર નથી લાગતી, માફી માંગતા વાર નથી લાગતી પણ માફી આપતા આપણને કેમ આટલી વાર લાગે છે? અરે માફી આપી દીધા પછી પણ દસ દિવસ પછી વ્યક્તિ સાથે કંઈક પાછું બને તો આપણે જૂની વાતો કાઢીને પણ એને સંભળાવી દઈએ છીએ. એનો મતલબ એમ થાય છે કે આપણે માફી દિલથી આપી શકતા જ નથી. ખૂબ અઘરું છે પણ જો આપણને અંદરથી શાંતિ જોઈતી હોય તો માફી આપીને વાતને ભૂલી જવી જોઈએ નહીં તો આપણને જ તકલીફ થશે.
માફી માંગવી જો અઘરી હોય તો માફ કરવું એનાથી પણ વધારે અઘરું છે એવું મારું માનવું છે. ચાલો માફી માંગવાની શરૂઆત કરીએ તો ક્યારેક માફી મળી જાય અને સંબંધો સચવાઈ જાય.
એફિસથી એ આવતા જ
જાનુ જાનુ કરીને બોલાવે
તો હું ખુશ…
બનાવે કોઈ રીલ
અને કરે મારી સાથે ધમાલ
તો હું ખુશ…
રમે સાથે board games
વીતાવે થોડો સમય
તો હું ખુશ…
વાતો કરું મિત્રો સાથે અવાર નવાર
ને કરીએ થોડી મજા
તો હું ખુશ…
લખી લઉં એકાદ કવિતા
ને મળી જાય મને એકાંત
તો હું ખુશ…
એક જ દિલની વાત
તમે છો મારાથી ખુશ
તો હું ખુશ…
કેટલું સરળ હોય છે કોઈના પણ માટે કંઈ પણ બોલી દેવાનું. અજાણ વ્યક્તિ હોય ક્યારે કદાચ મળ્યા પણ ના હોઈએ છતાં કોઈની વાતો પરથી આપણે અનુમાન કરી લઈએ કે આ વ્યક્તિ સારી છે કે ખરાબ. એટલું જ નહીં કદાચ આપણે બીજી કોઈ વ્યક્તિને પણ એના માટે આપણે શું વિચારીએ છીએ એ કહી આવશું. કોઈના માટે judgmental હોવું શું જરૂરી છે? કોઈ ઓછું બોલે તો અભિમાની, કોઈ વધારે બોલે તો બોલતા જ નથી આવડતું; કોઈને ફરવાનો શોખ હોય તો કેટલું રખડે છે, અરે આ તો બીમાર લાગે છે અગર જાડી કે પછી પતલી થઈ ગઈ હોય તો. સાચું કહું છું ને કે આ એકદમ આપણી રોજની લાઇફમાં બનતું હોય છે. પણ સાચે જ શું આપણે કોઈના પણ માટે કંઈ પણ બોલવું જરૂરી છે? ફાયદો કે નુકસાન કંઈજ નથી છતાં સમયને પસાર કરવા માટે લોકો માટે વાતો કરતા હોઈએ છીએ.
મારી જ વાત કરું લોકોને થાય કે આને ફોટાનો કેટલો શોખ છે હંમેશા ફોનની કે કેમેરાની સામે જ હોય છે. કેટલું હસ્તી હોય છે અને કેટલા ગાંડાવેળા કરતી હોય છે. તો શું લોકોના અભિપ્રાય થી મારા શોખ બંધ કરી દઉં? કોઈનો આપણા માટે નો અભિપ્રાય જેમ આપણને ગમતો નથી એવી જ રીતે આપણને પણ કોઈના માટે judgmental હોવું જરૂરી નથી. ચોક્કસથી કોઈની સારી વસ્તુઓને વખાણવી કે કહેવવામાં કોઈ જ ખરાબી નથી પણ બિનજરૂરી વાતો કરી અભિપ્રાય આપવા જરા પણ જરૂરી નથી.
મે મારી આ journey એટલે કે કોઈના માટે judgements આપવા કે કોઈના આપેલા મારા માટેના judgments પર વિચારવાનું બંધ કરવાનો નિર્ણય કર્યો છે. તમે પણ મારી વાત સાથે સહમત હોઉં તો પછી રાહ કેમ જુઓ છો ચાલો જોડાઈ જાવ. Thank you.
