માનવ

લગાડી આગને દિલોમાં,

ઠંડીની શોધ કેમ ખરે છે માનવ.

રડાવીને સારા જ સ્નેહીઓને,
હસવાની અપેક્ષા શાને રાખે છે તુ માનવ.

દુભાવીને દિલ પ્રિયજનો નાં,
ખુશી ની આશા સાવ ખોટી છે માનવ.

આંસૂ લૂછવા કંઈ અઘરા નથી,
થોડી હૂંફ આપીને તો જો માનવ.

લઈ લઈને બધું બેઠા છીએ,
મુઠ્ઠી ખોલી થોડુ આપી દે હવે માનવ.

દિલ જીતવા કંઈ અઘરા નથી,
પ્રેમ ના બે શબ્દ બોલી દે હવે તું માનવ.

હારીને એકવાર હસીલે,
જીતાડવાની ખુશી કંઈ અલગ જ હોઈ છે માનવ.

Share this:

18 thoughts on “માનવ”

Leave a reply