Author: Nikki

રીસાવાની આદત નથી મને,
પણ મનાવતા તો તારે શીખવું પડશે.
બોલાવું કે ના બોલાવું તને,
આવવું તો તારે જરૂરથી પડશે..

રંગીલી સાંજ હોય ને
હાથમાં મારા તારો હાથ હોય,
હું ગાઉં કે ના ગાઉં
શબ્દોના સૂરો તારે છેડવા પડશે..

ઠંડી સવારે દરિયા કિનારે,
મીઠી માટીની સ્પંદના કરતા,
 ને મોજાના વહેણમાં
 મારી સાથે ડૂબકી તો તારે મારવી જ પડશે..

જીવનના ઘણીવાર ચઢ ઉતારમા
હું તને કંઈ કહું કે ના કહું,
સાથ મારો તારે
જીવનભર આપવો જ પડશે..

ચાલતા રસ્તે ભૂલી જવાય
ને મંઝિલ થોડી દુર લાગે,
મને ક્યારેય એકલી નહિ મૂકે
એવું વચન તો તારે આપવું જ પડશે.

જ્યારે પણ બેસું તારી પાસે,
દરેક પ્રશ્નનો ઉકેલ આવી જાય..

કોણ જાણે કેમ અચાનક,
મારા મનને શાંતિ મળી જાય..

જ્યારે પણ કરું વાત તારી સાથે,
એક અલગ શ્રદ્ધા બેસી જાય..

બધું જ બરાબર થઈ જશે,
એવું એક આશ્વાસન મળી જાય..

જ્યારે પણ જોઉં તારા મુખને,
મારા મુખ પર પ્રસન્નતા છવાઈ જાય..

બંધાયેલી મારા મનની દરેક ગાંઠો,
અચાનકથી છૂટી જાય..

જ્યારે પણ પકડું છું હાથ તારો,
જીતની ઊંચાઈઓ પર તું લઈ જાય..

અઘરો માર્ગ પણ જાણે,
એકદમ સરળ બની જાય..

પ્રાર્થના છે મારા દિલથી તને,
જોજે આ શ્રદ્ધા ક્યારેય ન તૂટી જાય..

તારા પર છે વિશ્વાસ મને,
એ ક્યારેય ના ડગી જાય.

તારા કારણે આ જીવન છે માં,
તારા જેવા બનવું છે મારે માં.

ભટકી જાઉં કોઈ રસ્તે જો,
બની જાય છે માર્ગદર્શક તુ માં.

હિંમત ક્યારેક હારી જાઉં જો,
કાળા વાદળોમાં સૂરજનો રંગ છે તું માં.

 સપનાઓ મારા પૂરા કરવા હંમેશા તત્પર રહેતી,
પ્રેમથી ભરેલો દરિયો છે તું માં.

હું કેમ છું માત્ર એમ પૂછવા,
રોજ મને એક ફોન કરતી તુ મને માં.

 મારી દરેક ખુશી માટે દુનિયા સાથે લડતી,
એ માટે સદા તારી ઋણી છું હું માં.

હંમેશા સૌને ખુશ રાખવા જીવતી ગઈ,
પ્રેમથી, સેવાથી, મીઠા શબ્દોથી ભરતી ગઈ.

બધાની ઈચ્છાઓનું માન રાખતી,
છેલ્લે કોણ જાણે કેમ હવે થાકી ગઈ.

મળશે થોડો પ્રેમ મને પણ,
કોણ જાણે કેમ એવું ઇચ્છતી ગઈ?

ને પ્રશંસાના બે શબ્દોની રાહ,
આખી જિંદગી જોતી ગઈ.

દિલ દુઃખયુ ને દિલ તૂટ્યું ઘણીવાર,
જે થતું બસ જોતી ગઈ.

સમજશે મને પણ ક્યારેક,
એવું દિલને સમજાવતી ગઈ.

દિલથી હારી કે દિલથી જીતી ખબર નહીં,
બસ હું ના પાડતા શીખી ગઈ.

કોણ જાણે એવું લાગ્યું,
આજે પહેલી વાર મને હું મળી ગઈ.

કોઈ કંઈક થોડું પણ કરે,
આભાર જરૂરથી વારંવાર માની લેજો..
દિલ તો એનું પણ નરમ છે,
થોડું માન એને પણ આપી લેજો..

દિલ દરેકનું નબળું હોય છે,
એના દિલને પણ સમજી લેજો..
તમારી જ નહીં પણ,
એની પરિસ્થિતિ પણ વિચારી લેજો.

પ્રશંસા તમને પણ ગમે,
તો થોડી એમની પણ કરી લેજો..
ના ગમતું પણ કોઈ કંઈક કરે,
એની જગ્યા પર ખુદને મૂકી જોઈ લેજો.

સંબંધો સાચવવાના પ્રયત્નોમાં,
ખુદને પણ સંભાળી લેજો..
લોકોને બસ બોલવાની આદત છે,
ના સાંભળ્યું કરીને આગળ વધી જજો.

કોઈ કંઈક થોડું પણ કરે,
આભાર જરૂરથી વારંવાર માની લેજો..
દિલ તો એનું પણ નરમ છે,
થોડું માન એને પણ આપી લેજો.

રોજ કંઈક નવું શીખવાની મજા આવે છે,
ને ભૂલોમાંથી શીખવાની એક મજા આવે છે..

કામ કરવા માટે ક્યાં કોઈ ઉંમરની જરૂર છે,
બસ મહેનત કરવાની મજા આવે છે..

મંઝિલ ભલેને કેટલીય દૂર હોય,
બીજાના સપના પોતાના સમજી પુરા કરવાની મજા આવે છે..

માર્ગમાં ભલેને કેટલીય અડચણ આવે,
 પ્રશ્નોનો ઉકેલ કરવાની મજા આવે છે..

રોજ મળે છે નવા નવા મને આ રસ્તે,
સૌ પાસેથી કંઈક નવું જાણવાની મજા આવે છે..

અઘરું લાગે છે મને ઘણીવાર,
પણ નવા અનુભવો કરવાની મને મજા આવે છે.

તમે છો મારી સમતા, ને મારા આકાશ નો તારો,
દરેક પરિસ્થિતિમાં આપે છે હિંમત બસ હસતો ચહેરો તમારો..

દયાળુ દિલવાળા, તમે સત્યને પૂજતા,
લોકોની ચિંતા પહેલા કરતા બસ છે સ્વભાવ તમારો..

મનમાં છે ભરપૂર ભક્તિને પ્રભુમાં વિશ્વાસ તમારો,
ભૂલી પડું ક્યાંય તો અનુભવું છું માથા પર હાથ તમારો..

અવસર એવો આવતો નથી, આભાર માનુ તમારો
પણ દિલથી માનું છું તમારી ચમકથી જ ચમકે છે જિંદગીનો તારો મારો.

ક્યાંક કશે તો અટવાઈ છું,
બસ આજકાલ થોડી પોતાનામાં જ અટવાઈ છું..

લખવા બેસુ તો હજાર વિચારો આવે,
એક કવિતા લખવા જાઉં તો શબ્દોમાં અટવાઈ છું..

કહી દેવું હોય છે જે મનમાં હોય,
કોણ જાણે કેમ સાચું કહેવામાં અટવાઈ છું..

ઉંડે ઉંડે કેમ આવી ગભરામણ છે,
લોકોને સાચે સમજવામાં અટવાઈ છું..

કરવું ઘણું છે જીવનમાં મારે,
લોકો શું કહેશે એમાં કેમ આજે  અટવાઇ છું.

શરૂઆત મારી કવિતાની
થઈ તારા જ પ્રેમમાં,
તારું કહેવું “તું જે કહે એમ”
ભરી દે છે આનંદ મારા શ્વાસોશ્વાસમાં..

તું છે સૌના માટે પ્રેરણા
જીવું છું મારું સપનું આજે હકીકતમાં,
જોઉં છું તને જ્યારે પણ
દેખાય છે પ્રેમ મને રગેરગમાં..

સરસ પિતા અને શ્રેષ્ઠ પુત્ર તું
જોઈને તને ખુશ થાવ છું હું અભિમાનમાં,
સંસાર લાગે છે સરળ મને
બસ તારો હાથ હોય મારા હાથમાં..

શીખવા જેવું ઘણું છે તારી પાસે
રંગાઈ જવું છે બસ મારે તારા રંગમાં,
નસીબદાર છું તું છે મારા હૃદયમાં
સારા કર્મોથી જ મળે તારા જેવો સાથી જીવનમાં..

જીવનની આ નાવમાં,
કિનારો જરૂરથી મળશે.
રાખીશ જ આશનો એક દીવો,
તો જ નવી ઉડાન મળશે..

ઘોર અંધારી રાત આવે,
 સવાર અચૂકથી પડશે..
નાનકડી એક આશા ની કિરણથી,
મનને ઉજાસ ચોક્કસથી મળશે..

પરીક્ષા તો સીતા ની પણ થઈ,
તારે પણ કઠણ બનવું પડશે..
અપનાવી લેશે દિલથી આજની પળોને,
મંઝિલ તને જરૂરથી મળશે..

અઘરી છે આ પળો સૌ માટે,
સરળ તો જિંદગી એમ પણ ક્યાં છે?
રાખશે જો આશાને  જીવતી અંતરમાં,
તો રાહ તને ચોક્કસથી મળશે..