જિંદગીના સફરમાં ક્યારેક ધૂંધળા રસ્તા મળે,
ધીરજ રાખશે તો ત્યાં પણ ફૂલ મળશે..
હમણાં નથી, એનો અર્થ કંઈ ખોટું નથી,
યોગ્ય સમયે જોઈએ એ પણ મળશે..
સમયના ઘડિયાળે બધું જ ગોઠવાયેલું હોય,
દરેક ઘટના પાછળ કોઈ સંદેશા મળશે..
આજે દુઃખ લાગે, કાલે કદાચ આશીર્વાદ હોય,
દરેક વિરામ પાછળ નવી શરૂઆત મળશે..
વિશ્વાસ રાખ નસીબના લખાણ પર,
સાચી ઘડીએ તારાઓ પણ ચમકતા મળશે..
સમય દોડે છે પંખી સમાન,
ક્ષણો સરકે છે રેતી સમાન.
હાસ્ય, પ્રેમ, સંગાથની ઘડીઓ,
વહે છે જાણે ઝરણા સમાન.
યાદો બનાવતો જાય છે,
વળી વહી જાય છે દરિયાના મોજા સમાન.
ક્યારેક મન કરે છે અટકાવી દઉં,
છતાં ભાગતો રહે છે આંખોના પલકારા સમાન.
હે સમય, થઈ જા થોડો ધીમો,
તો માણી શકું તને એક પ્રેમી સમાન.
જ્યાં હૃદયને શાંતિ મળે,
ત્યાં જ બેસવું..
જ્યાં મુખ પર સ્મિત આવે,
ત્યાં જ રહેવું..
જે સંગતમાં મન થાકે,
ત્યાંથી દૂર થઈ જવું..
જ્યાં કંઈ ના સમજાય,
ત્યાં ના જ રહેવું..
જ્યાં ના ગમે,
ત્યાંથી આગળ વધવું..
સારા વિચાર સારો સાથ મળે,
તો ત્યાં જઈ ભળવું..
જીવન છે નાનું,ખુદને સાચવી,
સારા લોકોને આનંદથી મળવું.
દૂર છતાં દિલમાં હંમેશા વસે છે,
યાદોમાં છબી રોજ નવી રચે છે તું..
તારું સ્થાન કદી કોઈ લઈ શકતું નથી,
ના કહું ને બસ સમજી લે તું..
મને ખૂબ પ્રિય અને મારી વાતોમાં છે,
મારી માટે સાચો મિત્ર છે તું..
જાણું છું વિશ્વાસ કરવો ક્યારેક મુશ્કેલ છે,
અડગ અને અતૂટ છે દોસ્તી આપણી માની લે તું..
તારા વગર દરેક તહેવાર અધૂરા લાગે,
દોસ્ત,મારા જીવનનો ખાસ હિસ્સો છે તું.
ધાર્મિક દિવસો આવે ત્યારે,
મનથી દુનિયા છૂટી જાય.
ગુરુ સાથે બેસી ધ્યાનમાં,
હળવી હવાની જેમ શાંતિ છવાય.
દેરાસર જવા પગ એવા ઉપડે ત્યાં,
અંતર આત્મા ઉજળો થઈ જાય.
પ્રભુ ભક્તિમાં ડૂબી જાઉં જો,
દુઃખ ચિંતા બધું ભૂલી જવાય.
પ્રાર્થનાની મીઠી ઘડી,
હૃદયમાં એક પ્રકાશ જગાવી જાય.
એવી શાંતિ,એવો અનહદ આનંદ,
પ્રભુ સાથેનો જાણે સફર કરાવી જાય.
શબ્દોમાં વણાઈ ગઈ
મારી લાગણીની કહાની,
દરેક પંક્તિ જાણે
તમારી પ્રેમભરી નિશાની ..
આઠ વર્ષથી લખું છું
કવિતા મનના રંગોથી ,
દરેક પરિસ્થિતિએ આપી
નવી એક પ્રેરણા અંતરથી ..
સફર છે આ રંગીન
માત્ર તમારા સાથ અને પ્રેમથી,
આભાર શબ્દ તો નાનો છે
ઋણી છું આપ સૌની અંત: હ્રદયથી..
બની ગઈ આઠ વર્ષની યાદો
અમૂલ્ય ખજાનો જીવનનો,
પૂરું થશે આગળનું સપનું
બસ તમારા જ સહકારથી..
મારી જ મસ્તીમાં છું હું,
ને જીવનને મજાથી જીવું છું..
નવા દેશ, નવી જગ્યા, સુંદર વાતાવરણ,
દરેક પળોને હું દિલ થી માણું છું..
નથી ગમતું મને પાછળ જોવું,
બસ મારી ધૂનમાં વહેતી જાઉં છું..
‘લોકો શું કહેશે’ એની ચિંતા છોડી,
મારું જીવન મારી મરજીથી જીવું છું..
અઘરો સમય આવી જો જાય,
‘આ પણ વીતી જશે’ કહીને મનમાં હસી લઉં છું..
કદર કરે જો કોઈ એને જીવનનો હિસ્સો બનાવું,
નહીં તો બસ આગળ વધી જાઉં છું..
પ્રયત્ન એક જ કરું છું,
આજ અને આવતીકાલે સહજ બનાવું છું..
જીવન છે મારું એક સુંદર સફર,
દરરોજ નવી એક યાદ બનાવું છું..
શાંતિ શોધવા બહાર મન અટવાતું,
અંતે અંદર જ કંઈક મળી ગયું .
બસ આંખો બંધ કરી,શ્વાસ જોયો ,
જાણે બધું અંદરથી બદલાઈ ગયું.
ધ્યાન મને મારા નજીક લાવતું,
ભૂતકાળ ભવિષ્ય બધું અટકાવી ગયું .
હવામાન જેવું મન હતું પહેલા,
ધ્યાન એને મધુર બનાવતું ગયું .
હવે દરરોજ થોડી ક્ષણો લઉં,
મારી સાથે હું મૌનમાં રહું .
એ અવાજ નથી બસ શાંતિ છે ,
જ્યાં હું મારી જાતને જ મળું.
અતીતને ભૂલી જા હવે,
જ્યાં દુઃખની માત્ર યાદો રહે..
વીતેલી પળો જ્યાં ખાલી દલીલો હતી,
ભૂલીને એક શાંતિનો અનુભવ કર હવે..
કાલ ની વાતો રાખ પાછળ,
આજને શ્વાસમાં ભરીલે હવે ..
જીવન તો પ્રવાહ છે વહેતો,
પાછળ જોવાથી મળશે શું હવે?
હાથમાં છે આપણા જ આજની ઘડી,
એમાં સંતોષ ને વળી ખુશી પણ રહે..
ભવિષ્યની ચિંતા બંધ કર,
જીવી લે ‘આજ‘ને દિલથી હવે..
શું મળશે રાખીને યાદો ખાટી,
અપનાવી લે મનથી હકીકત હવે..
રોજ એક નવી સવાર છે અહીં,
ચાલ જીવનના રસ્તે ફરી પગલા મૂકી દે હવે..
જ્યારે જ્યારે હું એને જોઉં,
એની દરેક વાતોમાં મને તું દેખાય..
પડછાયા ની જેમ તારી સાથે હોય,
તારી દરેક ઈચ્છા પૂરી કરવામાં એમાં ખુશી દેખાય…
તું કંઈ બોલે કે ના બોલે,
તારી ચુપ્પી પણ કોણ જાણે એને સમજાય..
તારો એક ફોન જ્યારે પણ આવે,
તો એ અંદરથી ખૂબ મલકાય..
સપનામાં પણ તને ખુશ જોવે,
ને દૂર હોય તો પણ અંદરથી તારા જ વિચારમાં દેખાય..
જિંદગીમાં તારો આ સાથી આવો છે,
તારી નાની સફળતા જોઈ એની આંખોમાં ભીની હરખાય..
બેસને પાંચ મિનિટ વધુ મારી સાથે,
એની માંગણીમાં બસ માત્ર આ જ કહેવાય..
તું એના કરતાં પણ ખૂબ આગળ વધે,
એની પ્રાર્થનામાં બસ એ જ બોલાય..
કોઈ હોય કે ના હોય તારી સાથે જીવનમાં,
દરેક ડગલે તારી સાથે ઊભો એ દેખાય..
દિલથી જાણું ને સમજું છું હું એને,
બીજું કોઈ નહીં, એને તારા પપ્પા કહેવાય..
