ક્યારે તારી યાદ આવી જાય તો શું કરું?
ને વળી એમાં તારી સાથે વાત ના થાય તો શું કરું?
લખવા બેસું દિલની વાતને,
કાગળના મળે તો શું કરું?
કહેવું ઘણું હોય છે તને,
પણ જો શબ્દો ના મળે તો શું કરું?
દિલમાં થતી ગળમથલને અકળામણ ,
મને જ ના સમજાય તો શું કરું?
કહી દે છે લોકો જવા દે હવે,
પણ વિતેલી વાતો ભુલાય જ ના તો શું કરું?
ખુલ્લા આકાશમાં,
વાદળોને શોધું છું.
વહેતા દરિયામાં,
જાણે માટીને શોધું છું.
ગુલાબ હાથમાં લઈને,
સુગંધ ને શોધું છું.
અજવાળામાં બેસીને,
જાણે અંધારાને શોધું છું.
શબ્દો નીકળતા જ મુખમાંથી,
એના અર્થને શોધું છું.
એકાંતમાં બેઠી હોઉં તો,
વિચારોને શોધું છું.
કેટલીય મથામણ પછી,
એકાદ યાદને શોધું છું.
કવિતામાં મારી જાણે,
હંમેશા કોઈકને શોધું છું.
તને મળ્યા પછી થયું,
કેટલું એ કહેવાનું રહી ગયું…
વાંક કાઢ્યો ઘણો તારો,
પણ પોતાને ઓળખવાનું જ રહી ગયું…
અકડ કંઈ એવી રાખી મનમાં,
ને અંદરની લાગણી સમજવાનું રહી ગયું…
દૂરના સંબંધો સાચવવામાં અટવાયા એવા,
કે પોતાનાને ઓળખવાનું જ રહી ગયું…
એટલી ઝડપથી ચાલી જ રહી છે જિંદગી,
બસ જૂની યાદોને યાદ કરવાનું જ રહી ગયું…
તારાથી જ તો છે આ હાસ્ય મારું,
તારા પર જ તો છે વિશ્વાસ મને..
કેમ કરીને સમજાવું તને?
કેટલાય થાય છે ઝઘડા કે વિવાદ ભલેને,
વિતાવેલો સમય યાદ આવે છે મને..
કેમ કરીને સમજાવું તને?
તું યાદ કરે કે ના પણ કરે,
ક્યારે મળ્યા એ તારીખ ને વાર યાદ છે મને..
કેમ કરીને સમજાવું તને?
માનું છું થોડી અલગ છું ને જિદ્દી પણ,
દિલથી પ્રેમ ભરપૂર કરું છું..
કેમ કરીને સમજાવું તને?
છોડને આ ખોટી નારાજગી બધી,
તારા વગર ગમતું નથી મને..
કેમ કરી સમજાવું તને?
ક્યાંય કોઈ એવું એક હોવું જોઈએ,
જે નથી આપણું છતાંય પોતાનું હોવું જોઈએ.
નામ વગરના સંબંધમાં પણ,
એવું એક પારકું પોતાનું હોવું જોઈએ.
કંઈ ના સૂઝે ત્યારે અઘરી પરિસ્થિતિમાં,
સાથ નિભાવવા વાળું એ કોઈક હોવું જોઈએ.
દુનિયા આખી વિરોધી બની જાય પણ,
અતૂટ વિશ્વાસ વાળું એક પારકું હોવું જોઈએ.
નથી જોઈતું કશુંયેતારી પાસેથી દોસ્ત,
તારા મુખ બસ પર હાસ્ય હોવું જોઈએ.
આવું કહેનાર આપણા જીવનમાં,
એકાદ તો ચોક્કસથી હોવું જોઈએ.
કાશ તું કંઈ માંગવાનું કહે તો,
જિંદગીભર નો સાથ માંગી લઉં.
તારી સાથે વિતાવેલી દરેક પળોને,
સૌથી યાદગાર પળો બનાવી લઉં.
આમ તો મનાવતા તને આવડતું નથીપણ,
ક્યારેક થઈ જાય છે એકવાર રિસાઈ જ લઉં.
તારા હસતા ચહેરા ને જ્યારે પણ જોઉં,
મનને થાય સમયને અહીંયા જ રોકી લઉં.
લાગણીથી ભરેલી તારી વાતો સાંભળીને,
દિલ કહે છે ચલને કવિતા લખી લઉં.
કાશ તું કઈ માંગવાનું કહે મને તો,
જિંદગીભરનો સાથ માંગી લઉં.
નવી એક દુનિયા બનાવવા માંગુ છું,
એમાં કંઈક અલગ કરવા માંગુ છું.
એક શાંત નદીની જેમ વહેવા માંગુ છું,
ખુદ ના જ નહીં લોકોના સપના પણ પુરા કરવા માંગુ છું.
બોલ્યા વગર શબ્દોને કહેવા માંગુ છું,
ના બોલે એને દિલથી સમજવા માંગુ છું.
નાની નાની દરેક પળોને જીવવા માંગું છું,
મસ્ત બની મસ્તીમાં ઝૂમવા માંગું છું.
એકાંતને અંતરથી અપનાવવા માંગુ છું,
હસીને સૌને હસાવવા માંગુ છું.
સાથ સૌનો દિલથી આપવા માંગુ છું,
બીજાની જીતને પણ જલસાથી ઉજવવા માંગુ છું,
નવી એક દુનિયા બનાવવા માંગુ છું.
કેટલો છે બદલાવ તારામાં,
જોતાની સાથે જ આશ્ચર્ય લાગે..
પ્રેમ તું કરે છે સૌને એટલો કે,
જાણે સ્નેહથી ભરેલો સમુદ્ર લાગે..
પહેલા વાત વાતમાં તારું અકળાવવું,
આજે સમજથી ભરેલો ભંડાર લાગે..
જરૂર પડે મને જો કોઈની,
તો બંને મારા ખાસ મિત્ર લાગે..
મારા મુખને જોઈને કહી દે,
મમ્મી તું કોઈ ચિંતામાં લાગે..
આનાથી વધુ શું માંગુ,
આજ મને મારી કમાયેલી સાચી મૂડી લાગે.
ખુદને પ્રેમથી ભારોભાર રાખું છું,
મારા પરિવારને હૃદયની વચ્ચોવચ રાખું છું..
દિવસો હંમેશા એક સરખા નથી હોતા,
માટે જ દરેકની સાથે હંમેશા હસવાનું રાખું છું..
નસીબની ખૂબ સારી રેખાઓ છે મારા હાથે,
માટે જ દરેક કર્મ કરતા હવે થોડું ધ્યાન રાખું છું..
કોઈને ગમું કે ના ગમું એ વિચાર્યા વગર,
બસ હવે દિલમાં સદભાવ રાખું છું..
કહે છે લોકો મને હંમેશા ખુશનુમા હોય છે,
મારા પરિવારને જ એનું કારણ રાખું છું..
