અચાનક એક પંખી ઊડી ગયું ,
ને હૃદયનાં ધબકાર વધી ગયા.
ગમતું કોઈ જતું રહ્યું ,
જાણે દુ:ખનાં પહાડ તૂટી પડ્યાં .
રાતે સૂતા ત્યારે કયાં ખબર હતી,
સવાર કંઈ આવી ભયંકર હશે?
એક જ પળમાં જાણે,
દુનિયા એની વેરવિખેર કરી જશે.
સવારે જેનું મુખ જોઈને ઊઠતા ,
આમ અચાનક અદ્રશ્ય થઈ જશે?
જીવ જેને માનતા હોઈએ,
એના વગર જીવન કેવું થઈ જતુ હશે?
આઘાત તારો છે આજે,
છતાં સૌના જીવને કેરી ખાતો હશે.
The Audio Version of ‘આઘાત’